Mahmud Sami Ramazanoğlu Hayatı ve Tasavvufî Görüşleri - Vahit Göktaş

Sami Efendi Hazretleri, 1892-1984 yılları arasında yaşamış önemli bir mutasavvıftır. O, her nefesini Allah rızası için yaşama gayreti içerisinde olmuş, murakabe ve maiyyet hâli içerisinde bir ömür sürmüştür.

Sami Efendi Hazretleri, Kur’an-ı Kerim’in hükümlerine ve Resulullah’ın sünnetlerine son derece bağlı bir sûfidir. Onun gönlü hep Medine-i Münevvere aşkıyla yanmıştır. Kendisine Eyüp Sultan’dan kabir yeri almayı teklif edenlere: “Bizim reyimizi sorarsanız, gönlümüz Cennetü’l-Bakî’yi ister.” sözüyle Cennetü’l-Bakî’ye olan sevgisini dile getirmiştir, nitekim oraya da defnedilmişlerdir.

Sami Efendi’nin tasavvuf anlayışı, “kalp tasfiyesi, nefis tezkiyesi” üzerine kurulmuştur. Bunun için de temel ilkeler; riyazet, istiğfar, zikr-i daimi, sâlih ve sadıkların sohbeti, manasını tefekkür ederek Kur’an okumaktır.

Yine onun tasavvuf anlayışında keramet değil, istikamet; fevkalâde hâller değil, salikin güzel ahlakı ön planda tutulmuştur. Edep ve helal lokma hassasiyeti, şefkat ve hizmet gayreti manevî yolculuğun vazgeçilmez prensipleri görülmüştür. O; hayatı boyunca aşırılıklardan uzak, itidalli bir hayat yaşamış ve bunu da tasavvuf anlayışına yansıtmıştır.